Wielką siłą tej opowieści jest jej niepowtarzalny klimat, podszyty aurą tajemnicy, niedopowiedzenia i lęku przed tym, czym tak naprawdę jest ów świat i owa rzeczywistość. Poznając Warszawę wraz z bohaterami tej książki sami czujemy się tak, jakbyśmy byli zamknięci w tym sztucznym tworze, nieustannie inwigilowani i nie do końca potrafiący pojąc to, czym to wszystko jest. Zwątpienie, otumanienie, nienazywalne przeświadczenie o tym, że coś jest bardzo nie w porządku i postępujące szaleństwo - to klasyczne cechy dystopii, które to Rafał Kosik idealnie odzwierciedlił (więcej na I, po lekturze…)

Nie można jednak utożsamiać Różańca z literaturą akcji, jedynie z czytelniczą rozrywką, dźwięczą w nim bowiem wszystkie cechy SF, zbierane przez kolejne dekady i wieki. Jest tu zatem chęć głębszego przyjrzenia się społeczeństwu, rządzącym nim mechanizmom. Co stanowi większą wartość – wolność czy bezpieczeństwo? Czy można tymi wartościami kupczyć? Czy cel uświęca środki, czy władza absolutna psuje absolutnie i tak dalej, i tak dalej. Brzmi tu zatem ten czas, gdy fikcja naukowa, niejako dojrzawszy, zdała sobie sprawę, że jej zadaniem jest nie tylko dostarczanie rozrywki, ale też refleksja nad tematami większymi, nad społeczeństwem zwłaszcza. Czy nie ma tu ech Herberta (Franka), Lema czy Dicka? (więcej na Statek Głupców…)

Zamykając się w bańce własnych poglądów, za największe zagrożenie zaczynamy uważać ludzi myślących inaczej, ludzi którzy tak naprawdę nie zagrażają nam, lecz jedynie spójności naszego światopoglądu. (więcej na gazeta.pl…)

Rafał Kosik przewyższa tu Zajdla o kilka klas pod względem maestrii warsztatowej i światotwórczej, tworząc powieść łączącą w koncepcji fabularnej typową dystopijną intrygę z tak charakterystyczną dla Lema przewrotnością narracyjną. Połączenie Kongresu futurologiczego z Cylindrem Van Troffa? Być może byłby to trafny trop interpretacyjny, zdradzający czytelnikom Lema i Zajdla bodaj częściowo kierunek, w jakim zmierza kategorycznie wykluczająca jakiekolwiek próby streszczania powieść Kosika. Zresztą próba redukowania Różańca do dowolnej fantastycznonaukowej sztampy fabularnej byłaby całkowicie krzywdząca. (więcej na creatiofantastica.com…)

W odpowiedzi na wiele pytań dotyczących spotkania w Warszawie, odpowiadam, że będzie, jak najbardziej, i to już w najbliższy czwartek (14 września) o godzinie 19:00 w klubokawiarni Jaś & Małgosia przy Al. Jana Pawła II 57. To spotkanie będzie nie tylko ze mną, bo również z Anią Kańtoch, a będziemy rozmawiać o naszych premierowych książkach: Różaniec i Niepełnia.

Idea wolności – marzenia, za które wiele osób nieustannie potrafi poświęcić życie – jest z samej natury piękna. Czasami bywa jednak trudna do urzeczywistnienia. Zwłaszcza w obliczu coraz bardziej stechnicyzowanych społeczeństw. Między innymi temu zagadnieniu swoją uwagę poświęca w Różańcu Rafał Kosik, który w fascynujący sposób prognozuje przyszłość, prowokuje do pytań na temat cywilizacyjnych przemian i przestrzega przed tym, co… nieuniknione? (więcej na booklips.pl…)

Rozpoznał go od razu. Elegancki czterdziestolatek wyróżniał się spośród reszty klientów kawiarni, jak orzeł wśród kur. Harpad podszedł do stolika.
— Nie mogłem dotrzeć do Ursusa — powiedział zamiast przywitania.
— Nawet lepiej, tam teraz pada — odparł bez pretensji klient. — Przy okazji pooglądam zwierzęta, które nie udają, że są ludźmi.
Nie było uścisków dłoni. Zamówili po kawie. Harpad zauważył, że są w samym środku kadru kamery ochrony. Nie mógł już tego zmienić. Nie da się pracować w cudzej firmie zgodnie ze swoimi zasadami.
— Spotkanie zawsze jest konieczne? — zapytał klient.
— Muszę pana zobaczyć i poznać. Zwykle wystarcza parę słów.
Facet popatrzył na różową bluzę w dłoni Harpada. Nie skomentował tego.
— Potrzebuję kwadransa — powiedział Harpad.
Klient w odpowiedzi tylko skinął głową i zajął się komunikatorem.
Kiedyś Harpad próbował pracować na odległość, ale nic z tego nie wychodziło. Bez fizycznego kontaktu nie potrafił odnaleźć człowieka w bazie. Wiedział, dlaczego ci hochsztaplerzy od Wolfa również spotykali się z klientem – oceniali kondycję psychiczną i mówili mu to, czego się spodziewał. Pseudonuzzlerzy byli po prostu sprawnymi psychologami. (more…)

Część pewnie zapyta, czemu trailer a nie zwiastun. Cóż, to drugie określenie pasuje do filmu, ale do książki jakoś tak mniej. Za to w samej powieści anglicyzmów nie ma, z wyjątkiem tych, które nie posiadają polskich odpowiedników. Co zaś do treści Różańca, to pozwólcie, że wrzucę oficjalną notkę. (more…)

Krakowska premiera Różańca na Urodzinach Lema :)
Powergraph zaprasza na Urodziny Lema i Lemcon, na punkty programu z Rafałem i Kasią Kosikami:
Sobota
12.00 - Rafał Kosik w panelu “Wizja lokalna, Lem a rzeczywistość”, Lemcon, Arteteka, ul. Rajska 12 (wejście od Szujskiego)
Niedziela
13.00 - premiera “Różańca”, spotkanie z Rafałem i podpisywanie, Krakowski Kiermasz Książki, plac św. Marii Magdaleny
Poniedziałek
18.00 - Kasia Sienkiewicz-Kosik z cyklu “Spotkanie z redaktorami”, Kawiarnia Literacka, ul. Krakowska 41
Zapraszam! Jak zwykle więcej informacji na stronie organizatora.

W czwartek byłem gościem Roberta Łuchniaka w programie Czas dla Ciebie na antenie radia RDC. Nie wszyscy mogli słuchać na żywo, więc wrzucam link do podcastu.

Różaniec to taki miszmasz gatunkowy. Techno kryminał z mafią, techno thriller, political fiction, totalitarna antyutopia, powieść akcji, postapokaliptyczne science fiction… Wymieniać można by długo, ale tak naprawdę liczy się jedno: przyjemność płynąca z lektury, a tej zaprzeczyć się nie da. (więcej na ksiazkarnia.blog.pl…)

Harpad jest nuzzlerem. Zajmuje się sprawdzaniem niejawnych Punktów Zagrożenia – specyficznej wartości, która określa, jak wysokie jest prawdopodobieństwo, że po danego człowieka już niedługo zgłoszą się służby Eliminacji. System zwany g.A.I.a., bazujący na PZ, zajmuje się oczyszczaniem społeczeństwa z elementów potencjalnie kryminalnych. Umiejętności Harpada są bardzo rzadkie, a jego zawód właściwie nielegalny – dlatego też jest szczególnie łakomym kąskiem dla wszystkich, którzy działają na granicy prawa. (więcej na kawerna.pl…)

W polskich kręgach fantastycznych (i nie tylko) sporą popularność zyskał ostatnio brytyjski serial Black Mirror, przedstawiający ekstrapolację obecnych trendów społecznych czy technologicznych do nieodległej przyszłości. Przyszłości, która wygląda zupełnie inaczej niż nasza rzeczywistość, a jednocześnie jej zalążki da się dostrzec już dziś. Nowa powieść Rafała Kosika, Różaniec, podejmuje podobne wyzwanie, przenosząc fabułę do Warszawy czasu po Przemianie. (więcej na katedra.nast.pl…)

Warszawa przyszłości, przyszłości, która – miejmy nadzieję – nigdy nie nadejdzie. Zwykły człowiek w niezwykłym świecie, wmanipulowany w tryby wielkiej polityki, która i tak niewiele znaczy wobec mechanizmów rządzących Różańcem. Jeśli podobał się Wam Vertical i Kameleon, mam nadzieję, że Różaniec też Was nie zawiedzie. A oto okładka. Już możecie narzekać, bo siedziałem nad nią tylko trzy dni ;)

Planowana premiera - 30 sierpnia (2017).

Przyjdzie, nie przyjdzie, przyjdzie… Obracał w dłoniach zapalniczkę. Chrzanić, nie ten, to będzie inny. Dopijał drugą kawę i wyglądał przez okno na słoneczny, ruchliwy chodnik. Może gdzieś tam jest, trzeci raz mija kawiarnię i bije się z myślami. Przyjdzie, nie przyjdzie… Klient, odważny anonimowością sieci, umawia się, ale często pęka przed osobistym spotkaniem. To oczywiście naiwność, bo dyskrecja w internecie jest ułudą amatorów. Będą chcieli wyśledzić – wyśledzą każdego. Tajemnica tkwi w nijakości codziennej szarej egzystencji. Tak przynajmniej powinno to wyglądać z zewnątrz. Powycierana i wymięta kurtka wojskowa, bezfasonowe spodnie z wieloma kieszeniami i czapka z daszkiem. To ostatnie, by uniknąć wzroku kamer, umieszczanych zwykle pod sufitem.
Wybrał miejsce, którego nie widziała żadna. (more…)

Poniżej przedstawiam krótki fragment mojej nowej powieści o Warszawie. O Warszawie przyszłości, konkretnie. Jak to mi się już od pewnego czasu zdarza, pierwotnie miało to być opowiadanie. Kiedy jednak dotarłem do liczby 150 tys. znaków, czyli górnej objętości przyjętej dla opowiadania, akcja dopiero się rozpędzała, struktura literacka coraz bardziej się gmatwała, a pliki z pomysłami wciąż puchły. Przystąpiłem więc do przepracowania całości tak by powstała powieść. To już inna skala trudności, bo prawdziwa powieść zaczyna się od skromnego pół miliona znaków. Miałem nadzieję, że zdążę z wydaniem Różańca (to tytuł roboczy) na Polcon w Cieszynie. Rzeczywistość zweryfikowała moje plany. Po pierwsze historia zaczęła mi rosnąć i pączkować wątkami pobocznymi w sposób zupełnie niezaplanowany, a po drugie musiałem więcej siły zaangażować w poprawianie scenariusza filmowego, a właściwie w pisanie go od nowa. Tak więc z przykrością musiałem odłożyć prace nad Różańcem do końca roku. Na pocieszenie podrzucam Wam ten oto fragment: (more…)