Knedliki chodziły za mną od dwudziestu lat, kiedy to byłem na kolonii w Czechach (Czechosłowacji właściwie). Knedliki to rodzaj klusek, które same w sobie nie stanowią potrawy, ale doskonale zastępują ziemniaki, makaron, czy kaszę jako dodatek do dań z dużą ilością sosu.
W sumie często bywam na Słowacji. Za każdym razem szukam tam knedlików, ale niezależnie od tego, czy to jest przydrożny bar, czy restauracja z cenami „warszawskimi”, knedlików nie ma. Okazało się za to, ku mojemu niezmiernemu zdziwieniu i rozczarowaniu, że tradycyjna kuchnia słowacka jest oparta o gotowe sosy Uncle Ben’s. w Czechach bywam przejazdem i nie miałem okazji sprawdzić, jak tam się przedstawia sytuacja.
Postanowiłem zrobić knedliki samemu. Muszę stwierdzić, że to bardzo prosta w przygotowaniu potrawa, wyszła mi bowiem już za pierwszym razem.

Składniki:
• mleko
• mąka pszenna
• łyżka masła
• 1 - 2 jajka
• łyżka cukru
• drożdże
• sól i pieprz do smaku

Czas przygotowania: 45 minut

Wszystkie składniki miąchamy w mixerze. Jeśli instrukcja obsługi drożdży tego wymaga, być może najpierw trzeba je będzie „wystartować”, czyli dać im przez pół godziny przebudzić się w malej ilości ciepłego mleka z cukrem i masłem przed dodaniem do reszty masy. Celowo nie podaję proporcji mleka do mąki, bo zależą one od rodzaju mąki. W wyniku miąchania ciasta powinno ono stać się na tyle zwarte, by dało się wziąć w ręce jak lekko obumarły embrion Obcego. Ciasto nie powinno przeciekać między palcami, ani nawet zanadto przylepiać się do skóry.

Z ciasta wyrabiamy coś na kształt małego bochenka chleba, ewentualnie kilku bochenków, zależnie od ilości ciasta, tudzież ilości konsumentów. Przydatny w tym celu będzie posypany mąką blat, bo pewnie mało kto wie, co to takiego stolnica. Należy przy tym pamiętać, że prawidłowy knedel urośnie koło 1.5 raza, więc lepiej już w tym momencie zapoznać się ze średnicą garnka.

Tak to jakoś powinno wyglądać. Niewskazane są wszelkie szczeliny w cieście - będzie się rozwalać podczas gotowania. Jak owe twory poleżą sobie kilkanaście minut w cieple, dobrze im to zrobi.

Wrzucanie do gotującej się wody nie jest proste. Można wykorzystać np. łyżkę cedzakową. Gotujemy w ciepłej osolonej wodzie koło 20 minut. Kulturalnie byłoby obrócić knedle kilka razy podczas tego procesu. Lepiej byłoby je ugotować na parze, ale tu pojawia się problem techniczny. Planuję to zmienić, ale na razie nie mam ani odpowiedniej maszyny, ani nawet sita do gotowania na parze. Jeśli ktoś ma, niech wykorzystuje.

Wyjmujemy, odsączamy i czekamy, aż ostygną. Potem kroimy je na c. dwu centymetrowe plasterki (powinny przypominać w przekroju bułkę). I to jest etap, na którym musimy się zatrzymać, jeśli knedliki mają być wykorzystane później.

Bezpośrednio przed użyciem knedle podsmażamy na masełku.

I to właściwie tyle. Niektórzy dodają do rozrabianego ciasta chrupki chlebowe (pokrojony w kostkę i podsmażony chleb), ale to drugie tyle roboty. Na zdjęciu przykład podania knedli do gulaszu. Warto pamiętać, że knedle chłoną sos znacznie bardziej niż np. ziemniaki.

Aha, no i jeszcze jedno: knedliki z pewnością nie są dietetyczne…

This entry was posted on Sunday, 2008/09/21 at 4:52 and is filed under Kulinarne, -. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.