Kiedy zaczynałem pisać, nie wiedziałem nawet, że ta powieść ukaże się drukiem. Pisałem ją dla syna. To były osobne opowiadania, które czytałem mu przed snem. Po jakimś czasie zorientowałem się, że to całkiem nieźle wychodzi. (więcej na niestatystyczny.pl…)

W Telewizji Republika, w programie „Literatura na trzeźwo” rozmawiałem z Piotrem Goćkiem o Stanisławie Lemie. Jeśli ktoś przeczył, to zapis rozmowy jest tutaj.

17 września rozpocznie się trzecia edycja festiwalu Kino Dzieci. O prawie dziecka do kultury, produkcji filmów dla dzieci i młodzieży oraz festiwalu mówili w audycji goście – Maciej Jakubczyk (dyr. Festiwalu Kino Dzieci), Rafał Kosik (pisarz, scenarzysta) i Szymon Holcman (filmoznawca, producent). Podcast programu „Niedzielny Poranek” w RDC jest tutaj.

Czy internet gruntownie zmieni rodzaj ludzki? Czy raczej przyczyni się do upadku naszej cywilizacji? A może spowoduje jedno i drugie? Na te pytania szuka odpowiedzi wybitny reżyser Werner Herzog w swoim dokumencie „Lo i stało się”. Czy jest w historii drugi wynalazek, który można porównać z internetem pod względem znaczenia? Zapis programu „Tanie dranie” z moim udziałem możecie obejrzeć tutaj.

Dzień Dziecka w Polsacie. Mówimy niekoniecznie o dzieckach, również o doroślakach. Miło się rozmawia z mądrymi ludźmi. Zapis możecie obejrzeć tutaj.

Więcej w dzisiejszym papierowym i elektronicznym wydaniu Dużego Formatu.

Czy lub dlaczego młodzież przestaje czytać, czyli rozmowa z tymi, którzy piszą dla młodych ludzi oraz o cyklu „Felix, Net i Nika”. W „Wieczorze RDC” gościliśmy Rafała Kosika i Katarzynę Sienkiewicz-Kosik. Cały podcast znajdziecie tutaj.

Kanon lektur szkolnych w Polsce jest skostniały. Większość pozycji to klasyka napisana wiele lat temu, nieprzystająca zupełnie do dzisiejszego świata. Mam wrażenie, że są tam tylko jako wyraz szacunku dla ważnych autorów, których należy upamiętnić. Nikt się chyba nie zastanawia, jaki to ma wpływ na młodego człowieka, a ma wpływ fatalny, bo od najmłodszych lat wyrabia niechęć do książek jako czegoś nudnego. (więcej na sylwiaskorstad.natemat.pl…)

Rozmowa przedwyborcza i trochę przedpremierowa. Wrzucam teraz, gdy emocje już ostygły. Są reklamy, ale nie tylko, bo za reklamami jestem ja. Jeśli ktoś chce obejrzeć cały program, to jest dostępny tutaj.

Mieliśmy w domu słoiczki ze śrubami ponumerowane według średnic, zestaw wiertarek i wierteł, imadła. Hydraulika wzywaliśmy tylko wtedy, kiedy trzeba było zakręcić wodę w całym pionie. W Syrence remontowaliśmy skrzynię biegów, wymienialiśmy uszczelkę pod głowicą silnika, choć nie było to proste. Facet powinien takie rzeczy umieć. Potem ze zdumieniem odkryłem, że inni nie mają w domu niemal żadnych narzędzi. (więcej na wyborcza.pl lub w dzisiejszej papierowej Gazecie Wyborczej)

Rozmawiam z Miłoszem Konarskim z portalu Z kamerą wśród książek na temat Amelii i Kuby oraz trochę o następnej części Felixa, Neta i Niki. Warto posłuchać, a jeżeli nie chcecie posłuchać to i tak warto obejrzeć, bo całkiem ładnie wyglądamy.

Nie da się ukryć, że moje biurko nie jest wzorem minimalizmu. Ono nawet wzorem racjonalizmu nie jest. Obrastam przedmiotami, co po trosze jest wynikiem nawyku zbieractwa z czasów dzieciństwa spędzonego w kraju równych żołądków, a po trosze tego, że zwyczajnie lubię przedmioty, szczególnie te przydatne. Tak, jestem gadżeciarzem. (więcej na booklips.pl…)

Młodzi ludzie potrzebują bodźców, które będą poszerzać ich wyobraźnię. Trochę innych niż my, ale nie ma się na co oburzać, bo nasze też były inne niż naszych rodziców. Natomiast to my - dorośli - musimy kreować potrzeby i styl życia. Potrafić zatrzymać się na chwilę, by obejrzeć trzygodzinny film i przeczytać książkę mającą więcej niż 200 stron. (więcej na legalnakultura.pl…)

Zapraszam do obejrzenia programu Cappuccino z książką z TVP Kultura. Byłem gościem Sylwii Chutnik, z którą rozmawiałem głównie o ostatnim tomie FNiN.

Oczywiście nie wszystko w książce jest autentyczne, w końcu jest to science-fiction. Autor uważa, że pisanie dla młodzieży jest trudniejsze, ponieważ młody czytelnik jest bardziej wymagający, dociekliwy, zwracający uwagę na detale. (więcej na dziennikpolski.co.uk…)

Po raz kolejny odwiedziłem Roberta Łuchniaka w Radiu Dla Ciebie. Kto nie mógł posłuchać rozmowy na żywo, może wykorzystać dobrodziejstwo podcastów.

Na samym początku to był jeden z elementów mojej misji. Żeby dzieciaki czytały. Trzeba było zatem stworzyć taką powieść, żeby młodzi czytelnicy zanurzeni w świecie technologii, gier komputerowych i internetu - takiej szybkiej, łatwej rozrywki - zwrócili na nią uwagę. Przede wszystkim jest bardzo szybka akcja, która jest atrakcyjna, śmieszna, czasami dramatyczna. Mam nadzieję, że niegłupia. Za nią jednocześnie podąża głębszy przekaz, odpowiednio ukryty, żeby nie czuć było jakiegoś natrętnego dydaktyzmu. Myślę, że udało mi się odciągnąć od komputera całkiem sporą grupę, chociaż na chwilę. (więcej w wywiadzie, który przeprowadził ze mną Mateusz Uciński, przeczytacie tutaj…

Kilka słów o legalnej kulturze.

Czasy się zmieniły. Kino się zmieniło. Po 1989 roku nasze kina zalały amerykańskie animacje, które wyparły polskie filmy. Wraz z filmami zza Oceanu młodzi widzowie zaczęli przyzwyczajać się do zupełnie innego stylu opowieści. Czasy radosnych retro opowiastek przygodowych w stylu „Skarb templariuszy” odeszły w zapomnienie, bo z nową animacją i nowym kinem przygodowym zmieniła się dynamika filmów dla dzieci. Bardzo długo nie chcieliśmy tego w Polsce zaakceptować. W latach 90. miałeś jeszcze kilka prób kręcenia kina dla dzieci w rodzaju „Latające machiny kontra Pan Samochodzik”, które były koszmarnie złe, bo przypominały filmy z lat 60. nakręcone w 90. (więcej na dzikabanda.pl…)